John Donne in Nederlandse vertaling

Minnaars zonder grenzen

Als ik nu al uw liefde nog niet heb,
Mijn Lief, zal ik die nimmer krijgen.
Niet nog een zucht kan uit mijn boezem rijzen,
Geen traan meer uit mijn ogen wellen,
Al wat ik heb waarmee ik U kon winnen,
De zuchten, tranen, dure eden,
De brieven die ik aan U besteedde.
Meer kan toch niet van mij worden verwacht
Dan voor die overeenkomst passend werd geacht.
Als ik uw liefdesgave dan moet delen,
Zodat een deel mij toevalt, en een deel
Aan anderen, mijn Lief, nooit krijg ik U geheel.

Of, als Gij alles mij zoudt geven
Dan was dat alles wat Ge hadt,
Maar zou ooit in uw hart een nieuwe liefde leven,
Gewekt door andere mannen in hun vol vermogen,
Die mij in tranen, zuchten en beloven
En ook in brieven verre overtreffen,
Dan kan die nieuwe liefde nieuwe angsten wekken,
Want deze liefde was niet door U verklaard.
Al wat ge gaaft, was niet voor mij alleen,
Maar het diepste van uw hart is mijn.
Wat daar ook groeien mag, mijn Lief,
Het zou het mijne moeten zijn.

Toch zou ik nog niet alles willen.
Wie alles heeft kan niets meer krijgen
En waar ik elke dag mijn liefde groeien laat,
Zou uw beloning steeds een nieuwe moeten zijn.
Gij kunt niet elke dag uw hart mij geven;
Als Ge dat kondt, dan gaaft Ge het nooit.
De raadsels van de liefde zijn dat
Als uw hart vertrekt, het thuisblijft,
En door het te verliezen ge het behoudt.
Maar wij, wij vinden een manier
Die meer vrijgevig is dan hartenruil,
Wij smeden ze aaneen zodat
Wij één zijn en elkanders al.

vertaling: Gerrit Eilander, 2010

Lijst van andere Donne-vertalingen

John Donne