Shakespeares Sonnetten
|
||
|
Franks homepage Nieuw op de site Contact Zoeken English  Shakespeare: Voorwoord Bibliografie Tekstverantwoording Vertalingen Bewerkingen A Lover's Complaint De sonnetvorm Shakespeare-links Vertalers: Burgersdijk Albert Verwey J. Decroos Boutens Moulijn-Haitsma Mulier Jan Campert Hugo Claus Tijdgenoten: Edmund Spenser John Donne Statistieken/Privacy |
In 1923 verscheen bij uitgeverij Van Dishoeck Shakespeare – 50 sonnetten vertaald door H. Moulijn-Haitsma Mulier. Het is bij mijn weten de enige Nederlandse vertaling van Shakespeares sonnetten (of enig ander werk van hem) door een vrouw. De volledige tekst van deze vertaling staat hier nu online. De selectie sonnetten is in het boek dubbel genummerd: eenmaal doorlopend van I tot en met L, linksboven. En, zoals in het boekje staat: 'de nummers aan den rechterkant der Sonnetten zijn die der Temple Edition'. Dat is de gangbare nummering die ik ook hier op de site hanteer, en ik heb in deze digitale versie alleen die nummering overgenomen. De vertalingen worden in de boekuitgave voorafgegaan door de opdracht 'Aan mijn man'. Over de vertaalsterOp internet is weinig informatie over Henriette Moulijn-Haitsma Mulier te vinden – zelfs DBNL is erg summier. Ik hoop hier in de toekomst wat meer over haar te kunnen schrijven, en heb inmiddels ook wat achtergrondinformatie gekregen van haar kleindochter F. I. Steffelaar-Moulijn. Zo weet ik nu dat Henriette Moulijn-Haitsma Mulier de eerste vrouw was die Nederlands ging studeren (in Utrecht) en actief in de vrouwenbeweging, dat ze bevriend was met Henriette Roland-Holst en goede contacten had met Albert Verwey en Willem Kloos. Ze vertaalde ook werk van Rudolf Steiner en heeft twee gedichtenbundels gepubliceerd: Verzamelde verzen (1935) en Spiegelingen (1947). Daarnaast schreef ze een toneelstuk, Het paradijs herwonnen (1924). Een recensie daarvan door Martinus Nijhoff is te lezen bij DBNL.Het portret linksboven dateert van twintig jaar vóór het verschijnen van de Shakespeare-vertaling. Het is in 1902, het jaar van haar huwelijk, gemaakt door Simon Moulijn. Het is overigens aanklikbaar en voert dan naar een pagina met meer informatie over haar man, de grafisch kunstenaar Simon Moulijn. Ook een van de eerste reacties op haar vertaling is bekend – en is zelfs online te lezen. In 1923 kregen de vertalingen namelijk een nogal zure recensie in de NRC. Dat was vervolgens aanleiding voor Albert Verwey om het in een ingezonden stuk voor haar op te nemen. Die recensie en Verweys reactie zijn online na te lezen op de website van de Koninklijke Bibliotheek, waar de hele vooroorlogse NRC online staat. Ik kan er niet direct naar doorlinken, maar kijk in de NRC van 14-07-1923, pagina 14 voor de recensie, en de NRC van 11-08-1923, pagina 15-16 voor de reactie van Verwey. DankMijn speciale dank aan F. I. Steffelaar-Moulijn en Richard S. Moulijn, die toestemming hebben gegeven om de teksten hier te plaatsen.En aan Marijke Versluys, die het leeuwendeel van de teksten voor me heeft gedigitaliseerd. |
Digitaal boek Sonnet 1 Sonnet 2 Sonnet 3 Sonnet 4 Sonnet 5 Sonnet 6 Sonnet 7 Sonnet 8 Sonnet 9 Sonnet 12 Sonnet 15 Sonnet 16 Sonnet 18 Sonnet 19 Sonnet 22 Sonnet 23 Sonnet 25 Sonnet 27 Sonnet 29 Sonnet 33 Sonnet 35 Sonnet 36 Sonnet 37 Sonnet 47 Sonnet 48 Sonnet 49 Sonnet 50 Sonnet 54 Sonnet 55 Sonnet 56 Sonnet 61 Sonnet 65 Sonnet 66 Sonnet 73 Sonnet 75 Sonnet 76 Sonnet 77 Sonnet 81 Sonnet 90 Sonnet 91 Sonnet 97 Sonnet 102 Sonnet 109 Sonnet 116 Sonnet 117 Sonnet 128 Sonnet 132 Sonnet 145 Sonnet 150 |
|
© Auteursrechten worden uitdrukkelijk voorbehouden. Citeren mag, mits met bronvermelding, maar voor alle andere vormen van commercieel en niet-commercieel hergebruik dient schriftelijk toestemming te worden gevraagd aan de betreffende auteur(s).
|
||