Albert Verwey
Van de liefde die vriendschap heet

40

Ik heb alleen de woorden, gij den geest,
En zoveel als geest meerder is dan woord,
Is in dit werk meer dat aan u behoort
Dan aan uw dichter, die het schrijft en leest.

Gij gaaft mij goeds uit uwen geest en preest
Mij voor uzelven, bracht ik daarna voort
Uw goed in schoon verband van woord met woord,
Maar minder schoon dan ’t in ú was geweest.

En voor mijn woorden reikt gij me uwen lof,
Als een gekruiden drank van rijpen wijn,
Die mij bedwelmt, schoon ik begeer naar meer; –

Want van uw lof gedrenkt denk ik niet eer
Te rusten voor deez’ koninklijke stof
Eén roemrijk boek vol groten geest zal zijn.