Shakespeares Sonnetten
in de vertaling van P.C. Boutens

Veertiende sonnet

Niet uit de sterren pluk ik mij mijn oordeel,
En toch ben ’k, lijkt me, in sterrekunde bij,
Al spel ’k de kansen niet van schade en voordeel,
Plaag, hongersnood of goed en boos getij.
Ook zeg ik niet op ’t oogenblik af waar,
Met elk zijn weêr en onweêr toegewezen,
Noch leg der vorsten loopbaan openbaar
Door trouw de teekens van de lucht te lezen:
Maar aan uw oogen ik mijn kunde ontleen,
En uit die vaste sterren lees ’k terecht:
Waarheid en schoonheid tieren duurzaam-éen,
Als gij slechts voorraad van uzelf oplegt;
   Of anders doet u dees voorspelling nood:
   Uw eind wordt waarheids doem en schoonheids dood.