Shakespeares Sonnetten
in de vertaling van P.C. Boutens

Vierentwintigste sonnet

Mijn oog voor schilder speelde en teekende uit
Uw schoonheids afschijn op mijns harten wand:
Mijn lichaam is de lijst die het omsluit,
En doorzichtkunstig blijkt de meesterhand.
Want door den schilder ziet ge in uw bereik
Zijn kunst, uw levend beeld in kleur en lijn,
Dat in mijn boezems werkplaats hangt te kijk,
Waarvan uw oogen de glasvenstren zijn.
Nu ziet wat diensten oogen oogen doen:
Mijn oogen maalden u, en de uwe strekken
Tot venstren voor mijn borst, waardoor de zon
Graag gluurt om er uw beeltenis te ontdekken;
   Toch, in éen gaaf der ogen kunst tekortschiet:
   Zij teeknen wat zijn zien slechts, kennen ’t hart niet