Shakespeares Sonnetten
in de vertaling van P.C. Boutens

Zestiende sonnet

Waarom den krijg niet machtger ingezet
Tegen dees bloedgen dwingland Tijd, en niet
In uw verval uzelf bevestigd met
Heildoender middlen dan mijn dorre lied?
Nu staat ge in uw geluk ten top geheven,
En meenge gaard nog maagdlijk onbeteeld
Droeg deugdbereid uw bloemen naar het leven
Gelijkender dan uw geschilderd beeld.
Des levens trekken ’t leven dan herbaarden,
Dat Tijds stift noch mijn leerlingspen vermogen,
Uiterlijk schoon noch innerlijk naar waarde,
U te doen leven in der menschen oogen.
   Uit zelfbehoud schenk weg uzelf in gunst,
   En gij leeft voort bij eigen teedre kunst.