Shakespeares Sonnetten
in de vertaling van P.C. Boutens

Vijfendertigste sonnet

Treur langer niet om wat gij hebt gedaan:
De roos heeft doorns, de zilvren wel voert slijk;
Wolk en eklips beduistren zon en maan,
In teêrsten knop huist woeker walgelijk.
Feilen begaat een elk, wie meer dan ik,
Die uw vergrijp door vergelijken echt,
Mijzelf omkoop en uw tekort bedek,
Uw schuld ontschuldig meer dan uw schuld zegt;
Want bij uw zinlijk falen haal ik zin –
Uw tegenstander is uw advocaat –
En stel tegen mijzelf een rechtspleit in:
Zoo’n burgerkrijg voert in mij liefde en haat,
   Dat ik gemeene zaak maak met den dief
   Die bitter mij besteelt en blijft mijn lief.