De sonnetten van Shakespeare

24

Mine eye hath played the painter and hath stelled
Thy beauty's form in table of my heart,
My body is the frame wherein ’tis held,
And perspective it is best painter's art.
For through the painter must you see his skill,
To find where your true image pictured lies,
Which in my bosom's shop is hanging still,
That hath his windows glazed with thine eyes.
Now see what good turns eyes for eyes have done:
Mine eyes have drawn thy shape, and thine for me
Are windows to my breast, where-through the sun
Delights to peep, to gaze therein on thee.
   Yet eyes this cunning want to grace their art:
   They draw but what they see, know not the heart.

Mijn oog heeft, nu als portrettist actief,
Je fraaie vorm mij op het hart gedrukt;
Mijn lijf zorgt ook voor lijst en perspectief,
Zodat het als de beste kunst verrukt.
Kijk. Door de schilder en zijn vaardigheid
Vind jij de plaats waar jij bent afgebeeld:
Mijn borstkas is je toonzaal voor altijd,
Die voor haar vensterglas jóuw ogen steelt.
Een vriendendienst, zo'n ogen-liaison:
De mijne maakten jou, de jouwe blijken
De ramen van mijn hart, waardoor de zon
Graag gluren komt om jou er te bekijken.
   Het oog kan veel – het tekent wat het ziet –
   Maar werkend op het hart, ként het dat niet.

vertaling: Erik Honders, 2007

Mijn oog werd schilder, maakte jouw portret.
Jouw schone vorm is in mijn hart gekrast.
Mijn lichaam is de lijst, jij vult het met
Het perspektief dat bij een schilder past.
Doorzie die schilder, koester zijn vermogen.
Het toont je waar jouw ware beeld zal prijken:
Het is mijn binnenkamer, en jouw ogen
Vormen de ramen om er naar te kijken.
Zie hoe een oog zo goed een ander vond.
Mijn ogen gaven vorm aan jou. Jij biedt
De vensters op mijn borst, waardoor de zon
Naar binnen tuurt, omdat hij je graag ziet.
   Wat ogen ook vertonen, vol talent,
   Zit buiten. Maar het hart wordt niet gekend.

vertaling: Willem van der Vegt, 2008

Commentaar