Shakespeares Sonnetten
in de vertaling van J. Decroos

78 (XXXV)

Wat ge ook misdaan hebt, peins daar niet meer op:
De roos heeft doornen, slijk de zilvren bron,
De vuile worm doorvreet den zoetsten knop,
Wolk en verduistring sluiren maan en zon.

Eenieder feilt en mede feil ik nu
Daar ’k u verschoon met een gelijkenis;
Zelf koopend om mezelven vlei ik u:
’k verbloem uw feilen meer dan billijk is.

’k Geef aan uw zinnelijke zonde een zin –
Uw tegenstander is ’t die voor u pleit! –
En tegen mij zet ik een rechtszaak in,
Want in me voeren liefde en haat zoo’n strijd

   Dat ik den lieven dief verdeedgen moet
   Die mij beroofde met zoo euvlen moed.