De sonnetten van Shakespeare

119

What potions have I drunk of Siren tears
Distilled from limbecks foul as hell within,
Applying fears to hopes, and hopes to fears,
Still losing when I saw my self to win!
What wretched errors hath my heart committed,
Whilst it hath thought it self so blessed never!
How have mine eyes out of their spheres been fitted
In the distraction of this madding fever!
O benefit of ill, now I find true
That better is by evil still made better.
And ruined love when it is built anew
Grows fairer than at first, more strong, far greater.
   So I return rebuked to my content,
   And gain by ills thrice more than I have spent.

Gif van Sirenentranendistillaat
Dronk ik, uit kolven hels vervuild van binnen,
Kwakzalvend in een angst en hoop spagaat,
Mezelf verliezend waar ik dacht te winnen!
Wat heeft mijn hart een dwalingen begaan,
Terwijl het dacht genade te ontvangen;
Wat zijn mijn ogen uit hun kas gegaan,
Door wanen van die dolle zucht bevangen!
Dat slecht ook goed kan zijn, weet ik nu wel;
Want lekker zal na vies nog beter smaken,
En na verval van liefde zal herstel
Haar mooier, hechter en veel groter maken.
   Gelouterd dus keer ik naar wat ik miste,
   Mijn koorts bracht mij driemaal wat ik verkwistte.

vertaling: Erik Honders, 2018

De drankjes die ik kreeg om te genezen:
Sirenentranen uit een smerig vat.
Ik vrees te hopen, heb een hoop te vrezen,
Val terug als ik net denk: "Dit wordt wel wat".
Wat deed mijn hart dat zo verwerpelijk was
Terwijl het dacht dat het nog nooit zo goed zat?
Mijn ogen knalden bijna uit hun kas,
Geteisterd door de koorts die 'k in mijn bloed had.
Maar ziekte werd tot winst, opdat ik weet:
Het goede wordt verbeterd door het kwaad.
Vergane liefde, toch weer opgekweekt,
Groeit beter, sterker, heeft meer resultaat.
   Gelouterd keer ik weer, hervat mijn leven.
   Ik win wel driemaal wat ik eerst moest geven.

vertaling: Willem van der Vegt, 2007

Commentaar