De sonnetten van Shakespeare

153

Cupid laid by his brand and fell asleep.
A maid of Dian's this advantage found,
And his love-kindling fire did quickly steep
In a cold valley-fountain of that ground,
Which borrowed from this holy fire of Love,
A dateless lively heat, still to endure,
And grew a seething bath, which yet men prove
Against strange maladies a sovereign cure.
But at my mistress' eye Love's brand new fired,
The boy for trial needs would touch my breast;
I, sick withal, the help of bath desired,
And thither hied, a sad distempered guest,
   But found no cure; the bath for my help lies,
   Where Cupid got new fire: my mistress' eyes.

Cupido viel in slaap, naast zich zijn toorts.
Waar hem een maagd, één van Diana, vond.
Zij nam meteen de vlam van liefdes koorts,
En wierp die in een diepgelegen bron.
Die bron ontleende aan dit liefdesvuur
Een eindeloze, niet te stoppen gloed.
En zo ontstond een badplaats, waar men kuurt.
Dat doet er zelfs de vreemdste ziekten goed.
De Liefde nam nieuw vuur van mijn liefs ogen.
Als test zette hij mij ermee in brand.
Daar ziek van ben ik naar het bad getogen.
Ik was gehaast, werd ontevreden, want
   Ik vond geen baat. Een kuur voor mij vond ik,
   Waar Cupido nieuw vuur vond, in haar blik.

vertaling: Willem van der Vegt, 2007

Commentaar