De sonnetten van Shakespeare

90

Then hate me when thou wilt, if ever, now,
Now while the world is bent my deeds to cross,
Join with the spite of fortune, make me bow,
And do not drop in for an after-loss.
Ah do not, when my heart hath 'scaped this sorrow,
Come in the rearward of a conquered woe,
Give not a windy night a rainy morrow,
To linger out a purposed overthrow.
If thou wilt leave me, do not leave me last,
When other petty griefs have done their spite,
But in the onset come, so shall I taste
At first the very worst of fortune's might,
   And other strains of woe, which now seem woe,
   Compared with loss of thee, will not seem so.

Als je me dumpen wilt, ga nu je gang,
Nu ik niet eerder zo gedwarsboomd was;
Neem, met het giftig lot, mij in de tang,
Kom na dat gifmaal niet met mosterdgas.
Geef niet plots straks, mijn hart ontsnapt aan zorgen,
Jouw ruggensteun aan reeds verdrukt verdriet,
En stormnacht als vervolg een regenmorgen:
Verdaag mijn voorgenomen neergang niet.
Ga – als je wilt gaan – niet zo laat pas heen,
Na het venijn van 't leed van alledag,
Kom in de hoofdaanval, dat ik meteen
Het ergste proef van wat het lot vermag.
   Wat nu nog lijkt op leed en mij doet kniezen,
   Lijkt dan niet half zo erg, naast jou verliezen.

vertaling: Erik Honders, 2007

Haat mij als dat je goeddunkt, doe me pijn,
De hele wereld wil mijn werk verstoren.
Steun maar mijn wrede lot en maak me klein.
Maar wacht niet tot ik het al heb verloren.
En is mijn hart net deze zorg ontvlucht,
Val dan niet aan mijn achterzijde binnen.
Geef na een nacht vol storm geen regenlucht,
Om het daarmee alsnog van me te winnen.
Want ga niet, als jij bij mij weg wilt gaan,
Pas weg als ik door anderen gepakt ben,
Maar zorg dan in de eerste rij te staan,
Zodat ik van het kwade lot de kracht ken.
   Andere zorg, die ik ervaar als pijn,
   Blijkt naast verlies van jou dat niet te zijn.

vertaling: Willem van der Vegt, 2008

Haat me dan als je kan, doe't nu als 't moet,
Doe nu, nu heel de wereld me dwarszit,
Mee met de ellende die 't wreed lot me aandoet,
Kom niet pas als de eerste helft erop zit.
Kom niet, nadat ik dit heb overleefd,
In de verlenging van mijn ongeluk;
Wissel niet een nachtlang die regen geeft
Voor 'n dag die drupt; tref me niet als 'k al buk.
Mocht je me verlaten, laat 't niet tot 't einde,
Nadat ik al kleinere zeren zag,
Doe't nu, dat ik door jou verraden zijnde
De bitterste pil als eerste proeven mag:
   Ander verdriet, of wat er nu zo uitziet,
   Is er bij 't verdriet van jouw verlies niet.

vertaling: Robert Laterveer, 2007