De sonnetten van Shakespeare

46

Mine eye and heart are at a mortal war
How to divide the conquest of thy sight:
Mine eye, my heart thy picture's sight would bar;
My heart, mine eye the freedom of that right;
My heart doth plead that thou in him dost lie
(A closet never pierced with crystal eyes),
But the defendant doth that plea deny,
And says in him thy fair appearance lies.
To side this title is impanelled
A quest of thoughts, all tenants to the heart,
And by their verdict is determined
The clear eye's moiety, and the dear heart's part.
   As thus, mine eye's due is thy outward part,
   And my heart's right, thy inward love of heart.

Mijn oog en hart staan grimmig strijdend pal,
Want hoe gaan zij de buit - jouw beeld - verdelen?
Zo graag mijn oog het hart jouw beeld ontstal,
Zou ook mijn hart het oog dit recht ontstelen.
Mijn hart voert aan dat jij dáár bent geënt,
Een afgeschermde stek voor scherpe blikken;
Maar ook gedaagde, die dit pleit ontkent,
Zegt over jouw fraai toonbeeld te beschikken.
Een jury van gedachten van het hart
Wordt ingesteld om rechten toe te wijzen.
Het hart zijn deel, het helder oog zijn part;
Het schikkingsvoorstel is, conform de eisen,
   Aldus: mijn oog krijgt wat je aanblik geeft,
   Mijn hart de min die in het jouwe leeft.

vertaling: Erik Honders, 2006

Mijn oog en hart zijn stevig aan het vechten.
Hoe moet de buit verkaveld van jouw beeld?
Mijn oog wil 't hart het zicht op jou ontzeggen.
Mijn hart wil dat het oog daar niet in deelt.
Mijn harts pleidooi: in hem ben jij gelegen.
Een kamer waar geen oog gekeken heeft.
Maar de verdediging spreekt dat weer tegen
En zegt dat jouw verschijning in hem leeft.
Een jury heeft het pleit daarom beslecht.
Het zijn gedachten, wonend in het hart.
Beide partijen doet hun uitspraak recht:
Het oog een deel, maar ook het hart krijgt wat.
   Zo krijgt mijn oog recht op jouw uiterlijk.
   Mijn hart vindt in jouw liefde zijn geluk.

vertaling: Willem van der Vegt, 2008

Commentaar